• Ya Sen

    Dağ dağ yüklendim
    Omuzladım seni
    Amansız, apansız gelişlerinde bile.
    Bir kez olsun „yeter artık“ duydun mu benden
    Bir de, „başkalarına git“…

    Varlığında kıvrandığım
    Ekvator’un sıcağı, sahranın susuzluğu
    O azgınlığa bu uysallığım boşuna mı
    Boşuna mı bunca cefaya vefam…

    Sen bilmezsin bunları
    Bilemezsin külünden var olmayı
    Yaraya tuz basmayı
    Yaratmayı bilemezsin sen…

    Sen…
    İster Nemrut’un ateşi ol
    İstersen Büyük İskender
    İster ecüş becüş masalı
    İster insanların korkulu rüyası
    Bize ne keder.

    Duygunun güneşiyle musahibiz biz
    Kabuklaşmış toprağın öpüştüğü damla
    Esen sam yeliyiz boranı sırıl sıklam eden
    Yâr deriz
    Gönlümüzde bin aah…

    Sevene sevda olduk
    Sevdikçe sevilen…

    Ya sen…!?

     

    Budak Ali

    Hildesheim, 15.05.2007